Alweer een rondje Frankrijk – slot

Het is half twee in de middag als ik de tuin inrijd. Dus weer thuis. Veilig en wel. Zonder problemen. En droog, dat ook.

Vanmorgen vertrokken vanuit La Petite Pierre in de Noord-Vogezen, na uiteraard eerst mijn reisgenoten gedag te hebben gezegd. Het was een leuke, gezellige ploeg met allemaal aardige en vooral makkelijke mensen. Geen moeilijk gedoe, niets moest, alles mocht. Helemaal goed. Met een groepje meerijden? Geen punt. Alleen rijden? Ook geen punt. Voorin de groep rijden? Achterin de groep rijden? Af en toe eens inhalen? Of vooruit rijden? Allemaal prima. Ik schrijf dit omdat ik weet dat dit soms bij andere groepsreizen nog wel eens een dingetje is. Van die stilzwijgende codes: als je op de eerste dag op de derde positie gaat rijden in de groep, dan wordt er verwacht dat je de rest van de vakantie op die plek blijft rijden. Anders worden de anderen nerveus. Of raken geïrriteerd. Zóóó vreselijk vermoeiend. Zo niet bij MoorMotor. En dat is helemaal uitstekend.

Andere conclusies? Jawel. Maurice heeft de routes goed voor elkaar. Hij rijdt ze eerst altijd zelf, samen met Martine, zijn vrouw. Dat betekent gevarieerde routes. Drukke wegen worden vermeden, als het even mogelijk is. MoorMotor zoekt de stilte en de rust. Dat betekent soms priegelweggetjes. Dat is niet helemaal mijn ding want opletten geblazen: er kan een blik uit een blinde bocht te voorschijn komen. En blinde bochten…ontelbaar. En als je graag opschiet, zoals ik, dan is dat soms best vermoeiend. Maar Maurice compenseert ook met prachtige stuurwegen met strak asfalt. Of soms een stuk snelweg om de problemen van de grote stad te omzeilen of snel te overbruggen tussen twee mooie gebieden. En altijd: je rijdt in geweldige natuur met schitterende vergezichten. Dat maakt hongerig en slaperig en dat wordt dan weer keurig geregeld door Martine. Goede hotels en goede restaurants in aardige dorpjes en stadjes. Nee, niet persé vijf-sterren-hutten in loeidrukke vakantieoorden. Hoeft ook niet. Als het maar sfeervol en schoon is met goed sanitair. Met nette kamers met alles dat je als vakantieganger nodig hebt. En een goede parkeergelegenheid voor je brommer.

Ik schrijf deze stukjes voornamelijk voor mezelf. Om later nog eens terug te lezen. Als ik achter de geraniums zit in huize Avondrood. Hopelijk pas over een jaar of veertig maar dat heb je niet voor het zeggen. Als anderen de stukjes leuk vinden…vind ik dat weer leuk. Het stimuleert om te blijven schrijven. Dus…voor degenen die ze gelezen hebben: ik hoop dat je je geamuseerd hebt. Hieronder een collage aan foto’s die ik onderweg met mijn Nikon maakte. De komende dagen zal ik ook mijn telefoon-foto’s toevoegen.

De cijfers: in twee weken vijfenveertighonderd kilometer afgelegd. En een stuk rubber versleten, dat in Nice door een te dure KTM-dealer gefixt is. De KTM? die heeft helemaal geen valse klap gegeven. Starten, lopen, rijden. Geen gezeik!

Groeten en hopelijk tot een volgende keer!

Alle berichten Rondje Alpen met MoorMotor

 

2 reacties

  1. Rik schreef:

    Beste Ron,

    Ik heb van je stukken genoten en op momenten hardop gelachen! Blijf zo schrijven.

  2. Peter schreef:

    Prachtig verslag, humor en Jaegermeister wat wil je nog meer 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.