Categorie: En verder…

Het belangrijkste eerst: WE HEBBEN HET GEHAALD. Zo. Dat staat. Maar Irene moest opnieuw op karakter. Om meer tijd te hebben voor het prepareren van voeten hebben we de wekker vroeger gezet. Maar even...

Wekker. We stappen uit bed… en Irene gaat weer liggen. Misselijk. Duizelig. Oei. Wat nu? Na tien minuten zakt de misselijkheid. Maar dan spelen blaren op haar kleine tenen op. Ja, we hebben ze...

Ze willen allemaal sex met me! Sodemieter op! De tijd dat ik van de derde verdieping een volwassen vent van z’n brommer spoot ligt al even achter me. Accoord, eentje zou ik nog wel...

Schommelende billen, honderden. Nee, niet de mijne. Ik heb geen reet. Volgens Olga dan. Ik vind het meevallen. Er zijn ook enorm veel billen die minder schommelen. Dat is te doen. Er zijn ook...

We krijgen een hand. Da’s aardig. “Welkom bij de Vierdaagse van Nijmegen”, horen we meteen er achteraan. De dame scant onze inschrijfformulieren. “Jullie doen voor de eerste keer mee zie ik. Da’s leuk! Dan...

Er is geen moer aan. Aan wandelen. Vind ik. Het gaat me te langzaam. “Dan ga je toch rennen?” hoor ik je zeggen. Maar dan is het dus geen wandelen meer. “Wandelen is geen...