Opnieuw die Alpen! Dag 1

En weer op pad. Op de brommer. Samen met een motormaat die ik al jaren ken. Fred. Hij op een Honda, ik op de KTM. Gezellie. Vanochtend even over achten draaien we de kraan open en laten we Capelle achter ons. Het is een tikkie miezerig. Echt nat worden we er niet van. Als we de Moerdijk over zijn verdwijnt de miezer en dat rijdt beslist prettiger. Fred wil de nieuwe tunnel bij Maastricht zien. Nou, dat kan. Jarenlang moest het verkeer dwars door de stad, nu niet meer. Een hele verbetering. Daarna langs de Maas en dan door Luik. Het hoeft niet door Luik, maar constant die snelweg…bah. Voorbij Luik opnieuw toch weer de snelweg. Inmiddels is ook de zon te voorschijn gekomen en is het zelfs warm geworden. Bij een pomp brult Fred dat het zevenentwintig graden is. Nou, lekker hoor. Even wat vocht lozen. Dat kost zeventig cent, bonnetje, moet je dat bonnetje weer kwijt, koffie dus, wil dat kloteapparaat dat bonnetje niet… Echte problemen. Het zijn van die dingen die vakantie leuk maken.

Ergens slaan we af en draaien we de Ardennen in. Richting La Roche. Het idee is om daar te lunzen. Op dat overbekende pleintje. Waar dat treintje staat waar of en toe volk in kruipt dat geen raad weet met La Roche en dan door die vijf straatjes heen en weer wordt gesleept. Maar half twaalf vinden we toch wat vroeg. Dan maar door. In de Ardennen is het rustig en krijgen we wat te sturen. Bastogne. We zien een terras en een bord roept iets over belegde broodjes. Op zijn Frans, uiteraard. Dat doen we. Bastogne wordt Luxemburg. In de buurt van Esch sur Sure wordt het echt leuk sturen. Een voor ons tamelijk bekende omgeving. Maar dan tikt de klok tegen half twee en moeten we nog een ruime driehonderd kilometer voordat we de Vogezen bereiken. Het einddoel voor vandaag. Helemaal binnendoor wordt te laat naar onze zin. Dus gooien we het plan om en zoeken we de snelweg op. Minder leuk maar het schiet lekker op. Op zeker moment wordt het zelfs stil op de weg. Nauwelijks verkeer. Bij een Aire trekken we wat kleding uit. Nee, niet alles. Veertig jaar geleden heb ik dat eens geprobeerd, met alleen een zwembroek, een helm en een paar schoenen en dat was geen feest. Alsof je gezandstraald wordt. Maar we gooien wel de jassen in standje “doorwaai” want de temperatuur gaat over de dertig graden heen.

Tegen vijven bereiken we Selestat. Net boven de Vogezen. We vinden een Ibis budget hut. Ik vind het best. Een simpel ding maar alles klopt. Geen bier. Geen eten. Dat dan weer niet. We douchen, we trekken wat makkelijks aan en dan op de brommer het centrum in. Drie kilometer verderop. We zouden het kunnen lopen maar daar vinden we het te warm voor. En we zijn lui. Dat ook. Het is vakantie! Opzouten!. Dat centrum is best leuk. Het bekende historische werk. Geveltjes, vakwerkhuizen en een hoop terrassen. Restaurants in overvloed. Het komt helemaal goed met ons.

Morgen naar Morzine. Het begin van de Alpen. We hebben er zin an!

 

 

 

Alle berichten Rondje Alpen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.