Dag 2 – Route des Grandes Alpes – Ribeauvillé

Zoals gebruikelijk kan ik ‘s-nachts de slaap niet vatten in een vreemd nest. Om 4:00 uur kijk ik op mijn telefoon voor de tijd. Het is 4:00 uur. Tenslotte wordt het ook 7:00 uur. Eindelijk. Eruit, douchen, ontbijten. De ober doet zijn stinkende best en sleept eieren aan in allerlei varianten. “Da’s goed voor de potentie”, deelt Rob mede. Fijn. De hele dag zo’n zwaaiend ding voor mijn neus op de brommer. Nee, dáár zit ik op te wachten. Afrekenen. We piekeren. Zullen we de rekening door vieren of door zevenen doen? Wij kunnen er tenslotte geen moer aan doen dat de andere drie maten pas vanmiddag kunnen aanhaken. Toch maar door vieren. We zijn mild. Opladen en op pad. Eerst even een set reservezekeringen halen. Dat lukt vlot. Een doosje met pakweg 10 van die dingen. “10 euro” zegt de verkoper. Wat een tiller! Maar goed, ik neem ze. Nu heb ik niks en je weet maar nooit.

De rit vandaag doet tweehonderdzestig kilometer en gaat in drie stukken. Eerst vanaf Saarburg binnendoor richting zuiden totdat we net over de Franse grens de A4 op kunnen, dan een leuk stuk A4 snelweg bonken en dan bij Sarrebourg er weer af voor zo’n honderdtwintig kilometer binnendoor naar Ribeauvillé. De zon schijnt en we hebben een prettige temperatuur. Over regenpakken hoeven we niet meer na te denken. Da’s mooi. Het eerste stuk naar de snelweg, er valt weinig over te melden. We rijden een stuk langs de Saar. Da’s wel mooi. De rivier slingert, net als de weg erlangs en er varen wat plezierjachten. Verder is het voornamelijk wat saai. We vinden de snelweg, maar eerst een Franse tolpoort. Kaartje trekken. We stoppen erachter aan de zijkant om spullen in te pakken. Dan stopt er een Hollander naast ons. “U heeft iets laten vallen bij de tolpoort” is de mededeling. Heeft Jan zijn kaartje uit de tanktas laten glippen. Jan loopt terug en vindt zijn kaartje op de grond. Dat heet dus mazzel. Want zonder kaartje bij de tol afrekenen betekent dat je de hoofdprijs mag betalen. Voor het hele traject.

We doen naar schatting een kilometer of zeventig over de snelweg. Het is vrij rustig dus we tikken al snel een gemoedelijke honderdzestig tot honderzeventig km/u. Het is prettig om na dat saaie binnendoorgepruttel weer even flink tempo te maken. De stof eruit. De vlam in de pijp. Bij Sarrebourg eraf en al vrij snel draaien we de lage Vogezen in. Een schitterende weg. Dalen, beekjes, heuvels, bossen. Prachtig. Het is hetzelfde traject dat ik een maand geleden reed en ik herken een hoop. Oók de hairpin die ik toen bijna over het hoofd zag. Nu niet. Het slingert alle kanten op en er valt leuk te sturen. We zien een bord “Col du Donon”. Dan volgt een T-splitsing en ik maak een fout. Naar rechts is mogelijk, maar naar links draait vijftig meter verder óók naar rechts en de TomTom geeft geen duidelijk signaal. Ik maak de verkeerde keuze. Het leidt ertoe dat we op zeker moment die Col du Donon nog een tweede keer om onze oren krijgen. Dat leidt tot enige irritatie bij Rob. “Maar die Col is toch een feest om nog een keer te rijden?” verdedig ik. Opnieuw dezelfde T-splitsing maar nu kies ik de goede kant.

Tegen vieren arriveren we in Ribeauvillé. Een pittoresk stadje met oude vakwerkhuizen en een gezellig pleintje. Dat pleintje vinden is nog even lastig want we komen aan de verkeerde kant binnen. Afgesloten voor alle verkeer. Wandelgebied. En gewandeld wordt er. Veel toeristen. Druk. Maar niks flexibeler dan een motor en we brommeren dat wandelgebied in. Sorry. Pardon. Uiteraard doen we het voorzichtig. Sommige mensen kijken verbaasd. Hoezo raar? Nooit een paar straffe vijftigplussers in een motorpak gezien? We vinden het hotel. Hotel Du Mouton. Het ligt pal in het centrum aan dat gezellige pleintje. Met een mooie fontein. We parkeren de brommers naast die fontein, tussen de bloembakken. Even later blijkt dat dat is toegestaan. Verbazingwekkend. Kijk, zo’n Triumph, dat kan nooit een probleem zijn, maar die andere meuk? Het doet afbreuk aan het pittoreske plaatje. Maar andere parkeerruimte is er niet. Nou, oké dan.

Na het inchecken en opbergen van de bagage zien we Cor, mijn broer, naast de fontein staan. Dus de andere drie zijn ook gearriveerd. Nou, niet helemaal. Cor is druk aan het bellen in een poging Fred en Mark naar binnen te praten. Fred is netjes. Fred wilt niet door dat wandelgebied heen. Keurige jongen, die Fred. Maar ze zoeken zich de tandjes hoe ze er dan wél moeten komen. Uiteindelijk lukt het. We zijn compleet.

Zo meteen aan het diner. En dan kijken hoe het morgen verder moet. Want we hebben wel een plan maar dat is nog niet definitief. Ik ben benieuwd.

Alle berichten Route des Grandes Alpes

• Voorbereiding – Route des Grandes Alpes 28-7-2015
• Dag 1 – Route des Grandes Alpes – Saarburg 29-7-2015
• Dag 2 – Route des Grandes Alpes – Ribeauvillé 29-7-2015
• Dag 3 – Route des Grandes Alpes – Besancon 29-7-2015
• Dag 4 – Route des Grandes Alpes – Cordon 29-7-2015
• Dag 5 – Route des Grandes Alpes – Valloire 29-7-2015
• Dag 6 – Route des Grandes Alpes – Vars Saint Marie 29-7-2015
• Dag 7 – Route des Grandes Alpes – Alpe d’Huez 29-7-2015
• Dag 8 – Route des Grandes Alpes – Nantua 29-7-2015
• Dag 9 – Route des Grandes Alpes – Vianden 29-7-2015
• Dag 10 – Route des Grandes Alpes – Thuis 29-7-2015
• Routes des Grandes Alpes 2015 (filmpjes) 5-7-2016

Foto’s

Bij hotel Ribeauvillé

Hotel Ribeauvillé

Hotel Ribeauvillé

Eten in Ribeauvillé