Dag 1 – een rondje Frankrijk

Vanochtend om 9 vertrokken. Een tikkie laat, maar op het gemak de laatste rommel bij elkaar gezocht en in de tanktas gegooid. Het weer is knudde. Grijs, grauw, zwaar bewolkt, 12 graden. Fijn. Maar ja, wat verwacht je anders in deze tijd van het jaar. Gelukkig is er thermo ondergoed. En in het leren motorjack stop ik een isojack. Top, Mij kan niets gebeuren. De brommer gestart en op pad. Bij de Moerdijk begint het iets te spetteren. De lucht toont een zware regenbui. Ik besluit om bij een benzinepomp het regenpak aan te trekken. Better safe than sorry. Bovendien geeft het nog wat extra warmte, naaste alle thermomeuk die al aan mijn lijf hangt, want warm is het niet. Verder weer.

Het is druk op de weg. Hele treinen op de linkerbaan omdat er verderop een vrachtauto rijdt. Hopeloos. Bij pakweg 100 km/u houdt het op. Dan bij Venlo de grens over. In Duitsland valt de drukte mee. Ik kan er een prettige 140-150 kachelen. De Triumph rijdt als op rails en met die lange ritten gaat ie bovendien steeds beter draaien. Het stof brand er lekker uit. Voorbij de Eifel even getankt bij een kleine pomp die heerlijk rustig is. Ik laat de brommer gewoon staan met de helm over de TomTom en doe er een broodje en een bak koffie. De route gaat naar Gerardmer in de Vogezen en voert niet volledig over de snelweg. Ik krijg behoorlijke stukken binnendoor maar die rijden vlot en het is nog leuk sturen ook. Alhoewel ik één keer flink in de fout ga. Ik haal een auto in op een rustige, overzichtelijk binnenweg en zie iets verderop een bocht naar rechts. Vlak na het passeren rem ik aan maar dan blijkt die bocht ineens een hairpin. Totaal niet zien aankomen. Dat remmen wordt gedwongen héél stevig remmen. Tot aan de apex moet ik doorremmen terwijl ik de fiets omlaag dwing om de bocht te halen, maar het ding geeft geen krimp. Met dank aan Hyperpro die de vering en demping fantastisch voor elkaar heeft. Het gaat allemaal goed. En vanaf nu houd ik de TomTom strak in de gaten voor het bochtenverloop. Ver ingezoomd laat het ding keurig zien wat ik kan verwachten. Reuze handig.

Ondanks de dreigende zware wolken blijft het wel droog. Da’s dan weer mooi. Tenslotte kom ik in de buurt van Gerardmer. De laatste 150 km heb ik de route bewust over de binnenwegen van de Vogezen gegooid. De Col de la Schlucht en zo. Een prachtige gooi en smijtweg, tenminste, als er weinig verkeer is. En die mazzel heb ik. Het is ronduit stil op de wegen in de Vogezen en de Triumph stuurt strak, betrouwbaar en voelt solide. Tenslotte, na 750 km, arriveer ik om 18:00 uur bij het geboekte hotel. Een aftandse hut waar een blind paard geen schade kan doen, maar het is prettig betaalbaar, er staat een bed en keurig sanitair en je kunt er eten. Meer heeft een mens niet nodig. Gerardmer zelf maakt een uitgestorven indruk. Daar valt nu ook niks te beleven. Hoeft ook niet. Ik ben moe, voel ik, en ik moet een stukkie schrijven.

Morgen naar Gap in de Frans Alpen. De weerverwachtingen voor de Vogezen zijn nog steeds ruk. Dat wordt opnieuw het thermospul en het regenpak aan. Maar voor Gap wordt morgen 24 graden en zon voorspelt. Dat zou nog eens mooi zijn.

2015-06-19 16.03.41 (Large) 2015-06-19 16.03.59 (Large)2015-06-19 16.04.51 (Large)Triumph naar Frankrijk

 

 

 

 

 

Alle berichten toerweek Frankrijk

2 reacties

  1. Cor Putting schreef:

    Mooi beschreven Ron. Nou je hebt een waarschuwing duidelijk gekregen. Pas een bocht snel door als je hem kunt overzien. Enne de TomTom ziet geen obstakels, koeien, lopende mensen etcetc. Aankomen is belangrijker als de prestatie. Goede reis verder.

  2. Rob schreef:

    Mooi verhaal! Ga zo door en ik hoop dat je snel zit te zweten in je pak!
    Ennuh….niet meer van die onverwachte hairpins graag. 😉

    Wordt vervolgd…….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.