Dag 3 – Route des Grandes Alpes – Besancon

Er gaat geen wekker. Hoeft ook niet want ik lig met Jan op de kamer. Jan snurkt. Kan hij niks aan doen. Er zijn nu eenmaal mensen die snurken. Om een vacuum in de kamer te voorkomen zet ik de ramen open. Gelukkig snurkt Jan niet de hele tijd. Dat scheelt. Om 07:00 douchen, aankleden en naar het ontbijt. Ik schenk koffie in. Gadver. Het is bruin, denk ik, en warm maar de smaak van koffie is anders, volgens Douwe Egberts. Dan maar thee. Dat is eigenlijk voor homo’s maar nu heb ik geen keuze. De Franse theezakjes kan ik niet ontcijferen en ik pak gewoon wat. Raar kleurtje, die thee. “Dat is groene thee Ron”, zegt Mark. Fijn. Dat kan er ook nog wel bij. We werken een ontbijt weg en dan ga ik met Rob’s Garmin aan de slag. Hij heeft verkeerde routes geladen. Of zoiets. Daarna komt Peet. Ook verkeerde routes. Godsakke! Maar het komt goed, het duurt alleen even. Het loopt tegen tienen als we opladen. Met zeven man is ergens wegrijden een moeizame operatie. Voordat de dames alle apparaatjes, ritsjes, handschoentjes, sleuteltjes, plunjezakken, helmpjes e.d. eindelijk op de goede plek hebben… Het vergt eigenlijk een militaire discipline waar een plaatselijk SEAL-team jaloers op zou moeten zijn. Maar de enige in dit gezelschap met militaire ervaring ben ik, al is het dan veertig jaar geleden. Lichting 76-6. Ik weet wat het is, kadaverdiscipline, maar dit is vakantie. Zeeën van tijd. Toch?

We zoeken meteen een benzinepomp. We vinden een Lidl met zo’n ding. Cor staat vervolgens een tijdje te kutten bij de automaat en roept “stop maar, hij weigert al mijn kaarten. We zoeken een andere pomp”. Ik kijk verbaasd. “Cor, in dat betaalhok twintig meter verder zit een betaalmiep te zwaaien”. De pomp doet het gewoon. Kwestie van dat pistool pakken en erin hangen. Maar we krijgen een leeftijd dat dit soort routine begint te slijten. Uiteindelijk hebben we allemaal getankt en kunnen we eindelijk op pad. We draaien al snel de hoge Vogezen in. Prachtige natuur, heuvels, dalen, slingerwegen, bossen, ik houd ervan. Cor, Mark, Fred en ik hebben de voorhoede. Dat gaat eigenlijk vanzelf. Op zeker moment zijn we de achterhoede kwijt. We zetten de brommers langs de kant en wachten totdat Rob verschijnt. “Jan is in een hairpin de berm ingereden, maar het liep goed af”, meldt Rob. Shit. Dan verschijnt ook Jan zelf. “Mijn tanktas zat teveel naar voren en drukte de dodemansknop op het stuur in”, meldt Jan. Tsja. Als je in een bocht ineens geen motorvermogen meer hebt dan doet het ding niks anders dan afremmen en dat wil je in een bocht helemaal niet hebben. Jan zet zijn tanktas goed. Probleem opgelost. Verder weer.

We zien boven op een heuvel ineens een aantal kruizen. Iets wat op een grafheuvel lijkt. “Stoppen en even kijken?” vraagt Cor aan mij. Tuurlijk. Nieuwsgierig. Het blijkt een openluchtmuseum te zijn, volledig geweid aan de 1e wereldoorlog. Gerestaureerde loopgraven, mortieren, gedenktekens, graven met kruizen. Indrukwekkend. Die jongens hebben toen een hoop ellende meegemaakt. Op het parkeerterrein, vlak voor een loopgraaf, staat een bankje. Cor wil een groepsfoto en zet zijn camera met zelfontspanner neer. Wij wringen ons in de meest ingewikkelde poses…geen foto. Verkeerde knopje ingedrukt. Andere bezoekers hebben pret om ons gehannes. Leuk. Daar gaat ons zorgvuldig opgebouwde imago. De tweede poging lukt. Toppertje, die Cor.

Via de Col de la Schlucht en de Route des Crêtes naar de Grand Ballon. We doen koffie met een bosbessenpunt in een restaurant. Dan van de Grand Ballon omlaag het dal in. Een prachtige stuurweg met mooie doordraaiers en ruime hairpins. Kilometers lang. Cor krijgt het op zijn heupen en draait de kraan tegen de nok. Ik ga mee. De nieuwe Dunlops voelen geweldig onder de Triumph en ik voel dat de boel grip heeft. We gooien de brommers alle hoeken en gaten in en het gaat niet zacht. Sommige bochten rijd ik de steppies aan de grond. Bij Cor maakt de ABS overuren. Dat heb ik niet. Ik moet het op gevoel doen. Beneden aangekomen zetten we het spul aan de kant en wachten op de rest.

De snelweg op. Om tijd te winnen hebben we honderdtwintig kilometer Franse tolweg in de plannen zitten. Het is niet al te druk en we schieten lekker op. Dan begint het een beetje te spetteren. Niet hard maar toch. Acht kilometer verder zit een benzinepomp en ik had Cor al laten weten daar te willen tanken. Omdat ik geen zin heb om erg nat te worden draai ik de kraan open en binnen een paar seconden geeft de GPS tweehonderddertig km/u aan. Dat schiet tenminste op. De Triumph voelt superstabiel ondanks de bagage voor en achter en het ding loopt als op rails. Mooi. De acht kilometer zijn snel overbrugd. Tanken. We besluiten om regenpakken aan te trekken.

De tolweg af. Tolpoort in, kaartje insteken, creditcard en klaar. Behalve bij Mark. Hij staat te gebaren en er zijn problemen. De rij auto’s achter hem groeit in snel tempo. Cor en Peter gaan polshoogte nemen. Het apparaat heeft zijn pinpas opgevreten en weigert hem terug te geven. Mark heeft nog een creditcard en wil het erbij laten, met blokkeren van de pinpas via internet, maar Cor neemt er geen genoegen mee. Drukke conversatie aan de intercom van de tolpoort. De rij auto’s is achteruit gestoken om de andere poorten te kunnen nemen. Tenslotte, een ruim half uur verder, verschijnt er een dame van de organisatie. De kast gaat open en Mark krijgt eindelijk zijn kaart terug. Omdat het door dit gedoe later is geworden dan we leuk vinden besluiten we om de rest van de route van vandaag (eindbestemming Thonons onder het Meer van Geneve) te skippen en in de buurt een hotel te zoeken. Dat lukt in Besancon met dank aan Booking.com. Het betekent wel dat we morgen honderdnegentig kilometer extra moeten goedmaken.

Naast het hotel zit een Franse paren- annex sexclub. Zo lijkt het tenminste. Maar we kunnen geen wijs worden uit alle Franse krachttermen op de etalageruiten. En het wekt een vreemde indruk om met een woordenboek voor de balie te gaan staan. We laten het erbij. Brommeren gaat ons beter af.

Nou kijken hoe we morgen het meest handig in de Alpen kunnen komen.

Alle berichten Route des Grandes Alpes

Foto’s

IMG-20150801-WA0001

Besancon. Toch geen echt levend beeld

20150801_105327

Museum 1e wereldoorlog

20150801_104948

Museum 1e wereldoorlog

Alpen_2015 (21)

Museum 1e wereldoorlog

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.