Dag 9 – Route des Grandes Alpes – Vianden

Ontbijten in de zon op een terras dat uitkijkt over het Lac du Nantua. Dat maak je niet dagelijks mee. Thuis heb ik geen meer en een afwasteiltje telt niet als zodanig. Het is genieten. Jan is weer aardig opgekrabbeld en heeft weer praatjes. We overleggen hoe het vandaag verder moet. Met een bibberige Jan weer allerlei stuurwegen opzoeken is niet slim, hoe mooi de omgeving ook is. Jan en bochten, dat is nu even een moeilijke combinatie. We besluiten de Franse Peage op te draaien en koers te zetten naar Vianden in Luxemburg, vijfhonderdzestig kilometer omhoog. Mit zwei Finger in die (der? das?) Nase und immer gerade aus. Vianden is voor ons bijna thuis, zo vaak zijn we daar al geweest. Maar altijd sfeer.

Weersverwachting Nantua is zevenendertig graden, Vianden is drieëndertig graden. In de schaduw. Heet. Serieus heet. Met Cor voorop en Jan erachter houden we op de snelweg pakweg honderddertig tot honderdveertig km/u en Jan houdt dat bewonderenswaardig goed. Alles dat kan doorwaaien hebben we aangetrokken voor zover we dat in bezit hebben. Jan dus niet. Jan zit in zwart leer. Peter ook. Oef! In mijn witte helm met het vizier dicht is het koeler dan met vizier open. We stoppen na elke pakweg honderd kilometer, soms bij een pomp, soms gewoon op een Aire. In mijn laarzen staat een centimeter zweet. Dat levert altijd weer een hilarisch moment op als ik de dingen op de kamer uittrek. Dan brult ineens iedereen dat mijn laarzen naar buiten moeten. Raar. We zet er nou zijn laarzen buiten? Mijn onderbroek voelt ook een beetje zompig. Dat los ik op door af een toe even te gaan staan op de steppies. Met die hete föhn langs mijn noten is de boel zo droog. Eén Aire heeft een bak met een waterkraan om de voeten te spoelen. Denk ik. Ik ga er met mijn laarzen in staan en zet de kraan open. Aaaahhhhh….hemels. En drinken. Véél drinken.

We krijgen een tolpoort. Daar hebben we slechte ervaringen mee. Mark staat voor me. We dollen even. Deze poort moeten we contant afrekenen dus gezeik met ingeslikte creditcards gaan we nu niet meemaken. Mark krijgt wisselgeld en rijdt vijf meter naar voren om het op te ruimen. Dat blijkt te weinig want de slagboom moet dicht en het licht moet op rood na elk gepasseerd voertuig. Mark blokkeert de boel en de poort slaat op tilt. Heb ik weer. De cassière slaat geïrriteerd het raam dicht en begint te bellen en op allerlei knoppen te drukken. Ik sta te verdampen boven een bloedhete motor met een portemonnee in de aanslag. Godsakke! Eindelijk gaat de boom dicht en het licht op rood. Ik kan afrekenen, boom open, licht op groen en ik mag verder.

Druk, erg druk op de snelweg. Rijen sleurhutten. Rijen automobilisten die op de cruise control rijden wat betekent dat ze de hele weg links hangen omdat ze drie hele kilometers per uur sneller rijden dan de paar auto’s aan de rechterkant. Ik passeer het gekloot gewoon rechts. Opzouten! We komen in de buurt van Vianden. De laatste dertig kilometer. We stoppen even voor overleg en dan blijkt Jan er helemaal doorheen te zitten. Doodmoe. Hij komt met moeite van de Yamaha af. We pruttelen de laatste kilometers waarbij Rob een oogje op Jan houdt en ik voorop de route aangeef. Jan is niet meer vooruit te branden. Tenslotte rijden we Vianden binnen waar tot mijn stomme verbazing twee goede andere vrienden op het terras van het door ons geboekte hotel zitten. Ook zij zijn stomverbaasd als ze mij op mijn Triumph de hoek om zien komen. Toeval. De wereld is klein.

Inchecken, zwembroek aan en meteen het zwembad in. Lauwwarm water. Gadver. Ik houd het met tien minuten voor gezien. Zwemmen in Lac du Nantua beviel beter. Dan maar naar het terras waar we tenslotte weer iedereen bij elkaar hebben. Beregezellig. Twee honden krijgen het met elkaar aan de stok. Ze zitten vastgebonden aan twee stoelen maar dat is geen punt voor de beesten. Ze rennen over het terras met de stoelen achter hun aan. De eigenaren er achteraan om de honden en de stoelen te pakken te krijgen. Verbouwen die hap. Het is geen ponem en we liggen in een deuk.

Eten op het terras van hotel Petry. Morgen einde oefening. Vermoedelijk gaan we in aparte groepjes naar huis want iedereen heeft een ander plan. Ik vind het allemaal prima.

Alle berichten Route des Grandes Alpes

Foto’s

20150806_190556

‘s-Morgen bij Lac du Nantua

20150808_081856

Hotel Vianden

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.