Verliefd!
Nee, niet op een bevallige dame. Waarvoor zou ik? Er gaat niks boven mijn meissie waar ik al vijfendertig jaar lief en leed mee deel. Wat dan wel? Een brommer! Van een ander merk! Da’s voor mij best schokkend, als Triumph adept. Ik heb het ding nu zeven jaar en hij bevalt nog steeds uitstekend. Is er dan wat mee? Nee, ook niet. Er mankeert niks aan. Maar na zeven jaar ga je soms toch om je heen kijken. Er gebeurt een hoop in motorland. De techniek schrijdt voort. De brommers worden ook steeds veiliger met al die electronica. De twee schuivertjes die ik met de Triumph heb meegemaakt zouden me met ABS niet zijn overkomen. Om maar iets te noemen. Dus ben ik al een tijdje aan het rondkijken maar eenvoudig is dat niet. De Triumph is een heel fijn apparaat om mee te rijden, dus iets anders nemen dat ongeveer net zo goed is heeft geen enkele zin. Dat voegt helemaal niks toe. En om nu alleen voor ABS een smak geld uit te geven…. Dus als er iets anders komt moet ik zeker weten dat het werkelijk iets oplevert. En die andere vond ik afgelopen zaterdag.
Een collega van mij stuurde me een appje: “KTM organiseert een demodag bij Goedhart Motoren in Bodegraven. Je kunt er op alle modellen rijden” schrijft hij. Die collega rijdt zelf KTM, vandaar. Dus ik naar Bodegraven. Op het parkeerterrein staat inderdaad een KTM-tent. Een aardige jongen schrijft mensen in en wijst motoren toe. “Hoe werkt dit?” vraag ik. Dan blijkt dat de brommer waar ik interesse in heb, de Super Duke GT, een wachtlijst heeft. Over twee uur kan ik terecht. Daar heb ik geen zin in. “En een ander model?” probeer ik. Er staat een 1190 Adventure zonder berijder. Die kan ik meteen rijden. De groep staat al bij de uitgang en ik kan mee. Dat doe ik, starten en aansluiten en we gaan op pad. We rijden in colonne achter een voorrijder die zich keurig aan de snelheden houdt. Logisch natuurlijk. Ik probeer de brommer voor zover mogelijk maar veel ruimte is er niet en het leert me weinig. De rit gaat over een stukkie snelweg, dan een stukkie binnendoor en opnieuw een stukkie snelweg. Na een half uur zijn we terug bij Goedhart en ik parkeer het ding. Ik loop er nog eens omheen maar de Adventure doet me niet veel. Het ding is groot. Comfortabel is ie ook, dat wél. Bijzonder comfortabel. Het is een brommer voor ouwe lullen van zestig die af en toe off-road willen rijden in de wildernis van de Drunense Duinen. Ik behoor niet tot die doelgroep. Ik zoek iets vlotters.
Dan schiet me te binnen dat de KTM rijdende collega kind aan huis is bij Verpalen Motors in Krommenie, een KTM-specialist. Proefrijden is daar geen enkel probleem, heeft ie mij ooit eens gezegd. Nou is Krommenie niet naast de deur maar who cares. Ik ben wel in voor een stukkie gummen. Ruim een uur later, in Krommenie, praat ik met Karin, de verkoopster van Verpalen. “Proefrijden met de GT? Geen enkel probleem, we rijden hem gelijk even naar buiten. Formuliertje invullen en leef je uit!” antwoord Karin op mijn vraag. Da’s nou leuk. Een enthousiaste monteur legt mij de werking van het display met alle opties uit. Dat is nogal wat. Ik kies voor de straatmapping en “zet de dynamische vering maar op de sportstand. Oh, en zet de handvatverwarming ook maar aan want het is fris buiten”. Het kan allemaal op de GT. Nou kom ik niet dagelijks in Krommenie. Ik ken er geen heg of steg, dus om verdwalen te voorkomen stop ik mijn TomTom in mijn jaszak. Via Bluetooth in mijn helm vertelt de TT me hoe ik terug kan komen bij Verpalen. Handig.
Alles bij elkaar ben ik pakweg een anderhalf uur weg en rijd ik de omgeving ruim in de rondte. Ergens halverwege verwissel ik de straatmapping voor de sportmapping. Kan gewoon tijdens het rijden. Met die sportmapping wordt de KTM echt een pretfiets. Ik kom wat leuke op- en afritten en lange doordraaiers tegen die me vertellen wat de GT kan. Strak, errug strak. God wat geeft dat ding een vertrouwen! Dat zal ook wel door die dynamische vering komen. Het apparaat heeft slechts een schamele honderdvijfenzeventig paardekrachten op die twee wieltjes met tweehonderdvijf kilo gewicht, dus dat ie serieus vooruit komt zal niemand verbazen, maar laag in toeren relaxt tokkelen op mooie binnenwegen doet ie ook probleemloos. En met al die electronische veiligheidssystemen aan boord kan er weinig fout gaan, die enkele idioot die je ondersteboven rijdt omdat ie je niet ziet dan even uitgezonderd. Nee, een uitgebreid testverslag ga ik hier niet geven. Desgewenst kan je dat lezen op Motorfreaks of Cycleworld. Maar als ik weer bij Verpalen voor de deur sta heb ik geen zin om af te stappen. Ik heb eigenlijk ook geen zin om de sleutels in te leveren. Ik ben een beetje van slag. Die GT, dat is voor mij de motor die ik al tien jaar zoek. Dat ik tien jaar aan het zoeken was wist ik trouwens niet eens maar dat ontdek ik hier voor de deur van de winkel. Het ding rijdt als een droom. Een natte. Dus is het voor mij duidelijk: dit is hem!
En nu? Er zijn enkele praktische hobbels te nemen. De prijs bijvoorbeeld. Voor twintigduizend euro koop je ook een leuke auto, om maar iets te noemen. En mijn Triumph van elf jaar oud levert met die kilometerstand van honderdachtduizend weinig op. Enfin. Er is geen haast en wat in het vat zit verzuurt niet. Komt tijd, komt raad. Er is iets om naar uit te kijken en dat is een leuk begin. Hoop doet leven.
https://www.youtube.com/watch?v=yQcjs3Lroa0
t’ Ktm gevoel gaat nooit meer over ??
Grappig dat ik dat lees wat ik dus precies heb op mijn ktm 1190.
Ik vind serieus een KTM een prachtig merk, zo onderscheidend. En vorige jaar april een fireblade ingeruild voor een
1190 adventure.
Hoe fijn en flitsend je er ook op kan rijden, aldoor mistte ik iets. En elke keer na een flinke motorrit zag ik andere motorrijders die een benen uitschopten of met hun armen even aan t uitschudden waren terwijl ik geen centje pijn had. Ik zag hoog en rechtop en comfortabel op mijn ktm .. alleen t ruitje gaf wat turbelentie toch. En ineens na het zien van een naked bike met gruwelijke mooie specs besefte ik.. het is tijd voor wat anders.. Karin van Verpalen had op mijn fb een berichtje gezien en bood mij een inruil aan voor een ktm superduke 1290.. Maar prijskaartje nekte mij en redde het niet met mijn budget. Totdat enkele weken geleden mijn oog viel op een Yamaha mt10.. En ik was om. Nog een klein weekje wachten en dan hoop ik deze te rijden. Ik ben nog niet klaar voor een allroad, inderdaad mss over 10-15jaar wel. En ben ook nog niet klaar met KTM.. maar voor nu ga ik vast en zeker een hoop rijplezier krijgen met mn MT10.
Prachtig Elly. Ik wens je veel plezier op de MT10. Is ook een ruig ding. En Yamaha’s zijn uiterst betrouwbaar. Mijn Superduke komt er begin volgend jaar. Mooi aan het begin van het seizoen. Ik kan niet wachten.