Ron Putting

Dinsdag 21 mei. Thuis. Bij leven en welzijn. En ook dat is weer prettig. Hoe ik het ervaren heb? Ik heb een voldaan gevoel. Want het ging veel beter dan ik oorspronkelijk verwacht had....

Maandag 20 mei. De laatste rit en dan is dit avontuur gedaan. Het is ook meteen de langste rit van de hele vakantie. Driehonderdtwintig kilometer. Vanaf de camping in het westen voert de route...

Zondag 19 mei. Het gebruikelijke ritueel. Dat heb ik al vaak geschreven en ik laat het even voor wat het is. Opvallende zaken? Jazeker, de Engelsen en hun ontbijt. Terwijl ik mijn ontbijtje nuttig...

Zaterdag 18 mei. Om negen uur schrik ik wakker. Poeheee. Zo laat heb ik het nog niet gemaakt. Strakblauwe lucht. Met de zon erop is het al aardig warm. Op het dooie gemak inpakken...

Vrijdag 17 mei. Ik kijk nog even goed rond in de Pod of ik niets vergeten ben. Het ding is me uitstekend bevallen. Maar nee, ik zie niks dus ik heb alles ingepakt. Met...

Donderdag 16 mei. Vandaag doe ik een rondrit, Glencoe camping uit en thuis. Honderdtachtig kilometer. Zonder bagage. Het is rond elf uur als ik de poort uitrijd. Het is zwaar bewolkt maar met twintig...

Woensdag 15 mei. Om acht uur wakker geworden in mijn Pod. Ik vind het top, zo’n blokhut. Het geeft de pret van een camping (makkelijk contact met andere mensen) en het gemak van een...

Dinsdag 14 mei. Rijden om half elf. Best laat voor mijn doen maar dat komt door een lekker ontbijt waarbij ik ook maar meteen mijn zes eitjes gekookt heb. Je kunt het maar gedaan...

Maandag 13 mei. Alle Engelsen hebben een hond. Minstens één. Zou het een statussymbool zijn? Of gewoon mode? De buurman heeft een hond dus ik moet er ook een. Als er een camper arriveert...