Nineveh in Leiden

Naar binnen

Het Museum van Oudheden heeft een tijdelijke expositie die geweid is aan Nineveh. Ik besluit erheen te gaan. Het Midden-Oosten intrigeert me enorm. Nee, niet vanwege de onnoemelijke ellende die daar plaatsvindt, triest genoeg, maar vanwege de historie, Toetanchamon en de kunstschatten. Voor zover die nog overeind staan dan. Parkeren bij het Museum is een drama maar de website stuurt me naar een P&R alwaar ik van een buspendel gebruik zou kunnen maken. De P&R is snel gevonden. Plek zat. En inderdaad, er rijdt een busje. Gratis. Het busje gaat op pad en dan blijkt het museum op slechts acht minuten lopen van de P&R te liggen, aan een Leidse gracht. Bij binnenkomst in het museum word ik aangeklampt door een aardige student die een verhaal opdist over goedkope entreekaarten. Altijd goed. Ware het niet dat ik dan lid van de BankGiroLoterij dien te worden. Eerlijk is eerlijk, het kost geen drol en het geeft me gratis toegang tot een serie museums door heel Nederland. Ik doe het. Dan nog even de jas inleveren bij een andere aardige student en een elektriek kastje pakken dat ik om mijn nek hang. Het ding dient als gids. Ik ben er klaar voor.

Egypte

Nineveh exposeert op de eerste verdieping. Eerst mag ik langs Egypte. En dat is boeiend. Veel beelden, voorwerpen en vooral veel tableau’s met hiërogliefen. En overal bordjes die me vertellen waar ik nou eigenlijk naar sta te kijken. Op veel plekken zit ook een label tegen de kast waar ik mijn nekkastje tegenaan kan houden, waarna het ding inschakelt en me to-the-point extra informatie verschaft. Heel goed. De expositie zit prima in elkaar, is onderhoudend en leerzaam. Ik vermaak me uitstekend. Altijd goed om een beetje cultuur te snuiven. Tenslotte zoek ik de trap op voor een bezoek aan….

Nineveh

Dat valt tegen. De stad Nineveh ligt onder een enorme berg zand, onder Mosul. De stad in Irak die door Islamitische Staat naar de donder is geholpen. Over Nineveh doen vooral veel verhalen de ronde. Al eeuwenlang. Zo leert de expositie mij. Ook de Bijbel verwijst ernaar. Het enige dat van de stad is overgebleven is een stuk stadsmuur dat inmiddels door IS is opgeblazen. Fijne jongens. Omdat er verder niks is bestaat de expositie alleen uit animaties, borden met tekst, een hoop stenen en opgegraven aardewerk en wat sculpturen. Na de zesde steen en het tiende kannetje geloof ik het wel. Het is prachtig verzorgd en opgesteld, dat wel. Maar het kan me geen uren boeien.

Nederland

Ik ga nog verder omhoog. Daar wordt het Nederland van ver voor mijn tijd geëxposeerd. En opnieuw heel veel opgegraven stenen, potjes, pannetjes, zwaarden, schedels en botten. Het is prachtig vormgegeven en uitgelicht, er wordt opnieuw veel informatie verschaft, maar het doet me niet zoveel. Een stief kwartier later sta ik weer buiten.

Busje komt zo, maar ik besluit om terug naar de P&R te lopen. Die acht minuten zijn de moeite niet. Het parkeren van de auto blijkt dan acht euro te kosten. Het hele museumbezoek is iets duurder maar niet veel. Die parkeerkosten is iets waar ik sjagrijnig van word. Telkens weer. Het parkeren van het blik is bijkans net zo duur als de rest van je hele bezoek. Er is een stemmetje dat mij zegt dat dit scheefgegroeid is. Het hele Rijksmuseum is verdomme toch zeker duizend keer meer waard dan die paar vierkante meter grond om blik op te parkeren? Blijkbaar niet.