Het hangt af van Afhangen

Een nieuw bord

Het was al aangekondigd in een nieuwsbrief. Een mooi, nieuw bord voor het afhangen van een tennisbaan. Begin van de maand moesten wij eraan geloven, mijn tennismaat en ik. Dat bleek een dingetje.

Een eerste ervaring

Het is een tikkie fris buiten. Vier banen baden in het licht. Er wordt druk gespeeld. Als ik aankom, iets eerder dan Maat, besluit ik maar meteen de lampen van baan vijf aan te zetten. De kantine bevat redelijk wat enthousiastelingen. Als Maat arriveert volgt een nieuw besluit: we gaan een baan afhangen. En dus mogen we de geneugten van het nieuwe bord ervaren. Prachtig scherm. Niks mis mee. Het glimt als een spiegel. Ik kan mijn haar erin kammen. Als ik een kam had, tenminste. Mijn pas door de gleuf, Maat herhaalt mijn voorbeeld en twee guitige smoelwerken lachen ons tegemoet. Twee knoppen. “1e vrije baan” en “Banenoverzicht”. Of zoiets. En dan gaan we de boot in want ik druk “1e vrije baan”. Het scherm meldt dat we op baan één aan de slag kunnen. Dat is problematisch . Centre court. Het privilege van de echte tennissers. Dat duurt voor mij nog een jaar. Bovendien branden inmiddels de lampen van baan vijf. “Ik haal hem gewoon eruit”, meld ik aan Maat. “Dan doen we het opnieuw”. Hoe moeilijk kan het zijn? Nou… dat blijkt een dingetje. Hoe het vanaf hier verder gaat kan ik niet helemaal meer reproduceren. Maat en ik proberen van alles. Alle denkbare knoppen op het scherm. Geen sjoege. In de meeste gevallen reageert het ding niet eens. Totdat we ineens ontdekken dat één van de twee guitige smoelwerken uit onze boeking is verdwenen. Eureka! Alleen weten we niet meer hoe we het voor elkaar gekregen hebben. Maar de boeking zelf staat er nog. Met maar één guitige kop. De mijne. Vijf minuten later geven we het op. Dan maar niet afhangen. We sloven ons uit op baan vijf, niemand komt ons eraf schoppen en we hebben een prettige avond.

De volgende dag

Een dag later mag ik opnieuw aan de bak. Nu met drie maten uit onze Whatsapp-groep. Gezellie. Het is opnieuw redelijk bezet en dus het besluit: afhangen. Samen met een tennismaat voor het scherm. Drie passen erdoor. Drie guitige koppen. Alhoewel ik over mijn foto minder tevreden ben. Als iemand er een nummer onderzet mag ik Amerika niet meer in. We kiezen “Baanoverzicht” want we willen op baan vijf spelen. Alweer. Het overzicht verschijnt en het ziet er logisch uit. Alle banen keurig onder elkaar. De reeds verstreken tijd kunnen we niet selecteren. Logisch. Welke idioot wil nou in het verleden spelen? In het verleden stond Richard Krajicek op de baan. En Tom Okker. Maar dat is héél lang geleden. We zien baan vijf en ik druk op het eerste blok beschikbare vrije tijd. Dat begint om 19:30 uur. Geen reactie. Ik druk nog eens. Geen reactie. Mijn maat probeert het ook. Hij drukt beter dan ik. Iets met jarenlange ervaring. Is vroeger waarschijnlijk drukker geweest. Ik was vroeger ook drukker, volgens mijn ouders. Maar nog steeds geen reactie. Nu krijg ik de pest in. Dan druk ik het volgende beschikbare blok. Dat begint een half uur later. Om 20:00 uur. Het scherm reageert niet meteen maar ineens flitst een reservering te voorschijn. Gelukt! We mogen beginnen om 19:45 uur. Huh? Dan ziet Maat iets raars. De reservering eindigt morgenochtend. Hallo! We willen wel graag rond middernacht in ons bed liggen ja! De hele nacht tennissen vinden ze ook achter de bar niet fijn. Die mensen willen ook naar huis! “Ik denk dat dat niet klopt”, merkt Maat op. Hij kan het weten want hij heeft doorgeleerd. Enfin. We gaan los op baan vijf en we hebben met z’n vieren een topavond. Voor de afwisseling weet ik ook eindelijk eens een leuke bal te slaan.

Handig!

Als ik thuiskom en mijn email check blijkt dat ik een email van TC Capelle heb ontvangen. Een bevestiging van een afgehangen baan. Da’s handig. En de tijd klopt nu wel. Van 19:45 tot 20:30 uur. Het is een beetje mostert na de maaltijd maar dat is muggenziften.  Ik snap het idee. Ik heb het nog niet uitgeprobeerd maar het zou zomaar eens kunnen dat een baan afhangen nu ook vanuit huis kan. En dan per email bevestigd wordt. Dat is handig. Dan hoef je niet voor dat trage bord te gaan staan. TC Capelle gaat mee met de tijd!

Alleen dat bord…. Misschien moet er een nieuwe batterij in? En moet de software misschien nog een beetje getweakt worden? Misschien kan Bill Gates er even naar kijken? Want een leuke avond mag natuurlijk niet afhangen van Afhangen. Toch?