Heel Holland Bakt

Eerlijk is eerlijk, ik vind Heel Holland Bakt leuk. Zoals zoveel medelanders. Maar als je me vraagt wat er nou zo leuk aan is, ik heb werkelijk geen flauw idee. Want een keuken is iets waar ik bij voorkeur zover mogelijk bij uit de buurt blijf. Ik gebruik de gootsteen om mijn verfkwasten schoon te maken na de jaarlijkse schilderbeurt van de houten puien. Oh, en ik kan geweldig thee zetten en een pingpizza opwarmen. Verder gaat het niet. En dan komt HHB. Ik ga er echt voor zitten. Misschien komt het door dat droog ironische commentaar van Martine Bijl. Geweldig. Een standbeeld voor Martine. Misschien komt het door de eenvoud en het simpele maar uiterst herkenbare getrut. Een kandidaat wiens bril de hele uitzending door voortdurend van zijn neus zakt, consequent maar subtiel in beeld gebracht, waarop Martine er een touwtje van vijf cent aan vast knoopt om het probleem te fixen. Dank u wel. Een andere kandidaat die haar bakpapier in de fik steekt en dan wapperend met haar handen “oh gussie” roept in plaats van het brandje te blussen. High tech anno 2015. Misschien komt het door de twee juryleden die hard maar toch vriendelijk en respectvol mededelen dat het baksel drie keer niks is maar toch heel lekker smaakt. Heerlijk. Hoe simpel kan TV zijn. Ik kan niet wachten op de volgende uitzending. Maar eerst nog even een kwast schoonmaken. Die staat nu te weken in de terpentine. Naast de gootsteen.