Tennis voor dummies
“Dat is regel 1 van de lijst”, merkt mijn tennismaat op. Hij heeft een boekje. Tennis For Dummies. Geloof ik. De exacte titel weet ik niet. Heeft ie wel gezegd maar ik ben het even kwijt. Oh ja, Leer Beter Tennissen. Dat was het. Geloof ik. In dat boekje staat een lijstje met vijftien punten. Als je die punten precies opvolgt dan ros je Federer van de baan. Is de belofte. Ik haal uit maar maai over de bal. Mijn tegenstander wacht in opperste spanning maar er komt niks. De bal ploft achter me tegen het hek. Omdat ik niet goed naar die bal kijk. Dat is dus regel 1 van de lijst. “Als je slaat, kijk dan zo goed naar de bal dat je het merkje kan lezen” zo staat geschreven. Prachtig. Maar als je nou twee brillen hebt? Zoals ik? Ik zie geen moer van zo dichtbij. Ja, tijdens een labelavond kreeg ik een bal recht op mijn voorhoofd. Echt waar. Mijn bril, waarmee ik in de verte kan kijken, vloog op de grond. Gelukkig geen schade. Tuurlijk, ik had dat racket ervoor moeten houden maar daar kreeg ik de tijd niet voor. Weet je wel hoe snel zo’n bal gaat! Ik weet nog dat ik dacht: “kolere wat is die bal groot!”. Want dat is ie, als ie drie centimeter voor je neus hangt. Nee, dat merkje heb ik niet gezien. Laat staan gelezen. Daarvoor had ik dus eerst die leesbril moeten opzetten maar ik vind steeds die brillen wisselen niet handig tijdens tennis. Beter naar de bal kijken dus. Ik kijk waar ik het kreng heen moet meppen. En dat is dus fout, volgens regel 1. Nou, als fervent motorrijder is dát juist wat je als eerste leert. Dat je moet kijken waar je naartoe wilt. Want als ik op de brommer strak naar mijn stuur ga zitten kijken eindig ik op circuit Assen in de eerste de beste grindbak. En dat wil je echt niet.
Een andere regel is dat je moet stilstaan als je slaat. Achterlijk! Dat hangt helemaal van de tegenstander af, volgens mij. Als die idioot die bal naar de hoek slaat zal je er toch heen moeten. Toch? En als je dan toevallig in de andere hoek staat is dat best een pesteind lopen. Probeer dan maar eens op tijd te stoppen voordat je slaat. Volgens mij zijn er maar twee mogelijkheden: of ze maken die baan smaller of ik maak van tevoren een babbeltje met die tegenstander en gooi er een pak geld tegenaan. Zodat ie ze netjes op maat geeft en ik me niet uit de naat hoef te rennen. Is een mooi onderwerp voor de volgende ledenvergadering.
Dan zijn er nog dertien andere regels. Zijn we nog niet aan toegekomen. Hoeft ook niet. Daar heb je tennisleraren voor. Die kunnen die regels dromen. Als het goed is. En anders heb ik nog mijn tennismaat. Die souffleert voortdurend uit dat boekje. Ik vind eigenlijk dat ie het maar eens mee de baan op moet nemen. Dan klemmen we het op dat net. Alhoewel, dan zit ik toch weer met die vervloekte leesbril. En steeds dat heen en weer lopen. Nah…dat is het ook niet.