Oud in een snel pak

Het weekend van de Motorbeurs in Utrecht. Voor veel mensen de start van het seizoen. Ik ga erheen om een offerte voor een nieuwe KTM Superduke GT te tekenen. De suggestie komt van de dealer want op de beurs kan hij nog wat “leuke dingen” doen. Prima. Schoonzoon gaat mee. Hij heeft weinig met motorfietsen maar hij is nieuwsgierig. Een goede eigenschap. En altijd gezellig met Schoonzoon. Op de beurs is het druk, erg druk. We zoeken de stand van KTM op. Ook daar is het druk. Het door mij bestelde type staat er ook en het kan de goedkeuring van Schoonzoon wegdragen. Ernaast staat ook een Super Adventure en dat vindt Schoonzoon niks voor mij. “Te veel een oude-mannen-motor” is zijn zienswijze. Schoonzoon leert snel. Prettig. Ik ga even op de Duke zitten en het zit uitstekend. Die conclusie had ik al eerder getrokken. Dan spreekt de verkoopster van mijn dealer me aan en we verdwijnen in het kantoortje op de stand om zaken te doen. Ik krijg de vraag wanneer ik de brommer wil komen ophalen. “Bij voorkeur op een zaterdag want dan hoef ik geen vrij te nemen” antwoord ik. “Dus u werkt nog?”, volgt meteen het antwoord. Het is dat de brommer al bij die dealer staat en ze al bezig zijn om alle accessoires op te bouwen, anders had ik misschien een andere leverancier gezocht. Toegegeven, ik word ook niet vrolijker als ik in de spiegel kijk maar een beetje diplomatie kost toch geen extra moeite? Schoonzoon ligt in een deuk. Die neem ik dus voortaan niet meer mee. Opzouten. Ik zet een handtekening en maak dat ik wegkom.

Om de ellende te vergeten lopen we de stand van Hans van Wijk binnen. Mijn oude Evolution textiel motorpak is na twaalf jaar een beetje uit elkaar aan het vallen en ik wil eigenlijk iets nieuws. Waterdicht, bij voorkeur. Iets met Goretex. Dan hoef ik geen regenpak aan te hijsen op die ongezellige vluchtstroken langs de snelweg terwijl de vrachtauto’s de vouwen uit je broek rijden. Mijn oude pak zou ook waterdicht zijn maar dat was alleen de eerste twee weken. We kijken even en al snel verschijnt een verkoper ten tonele. Een jonge, serieus geïnteresseerde vent die zich niet opdringt en keurig antwoord geven op onze vragen. En over Goretex membranen een verhaal vertelt dat ik werkelijk nog niet wist. Ik sta met een jas van het merk Held in mijn handen waarop de verkoper me vraagt waarop ik rijd. “Een KTM Superduke GT” antwoord ik naar waarheid alhoewel het apparaat nog afgeleverd moet worden. Een detail. “Dat is een sportieve fiets” zegt de verkoper. Dat klopt. De knul begrijpt het. Meteen trek ik mijn buik in want het plaatje moet wel kloppen natuurlijk. Dan pakt hij een ander model van hetzelfde merk. “Dit model is vlotter getailleerd en past beter bij zo’n motor”, merkt hij op. Mijn humeur verbetert met de minuut. Schoonzoon appt een fotootje naar het thuisfront. Wat kleding betreft is dit nu eenmaal de standaardprocedure. “Is het niet te klein?”, komt het antwoord. Huh? In de spiegel scheelt het niks met Johnny Depp. Zolang ik maar niet omhoog kijk. Schoonzoon en Verkoper zijn verbaasd over de reactie. Verkoper laat me allerlei spannende dingen met mijn armen doen om te kijken hoe de jas zich houdt en Verkoper vindt het vlekkeloos passen. Dat is mijn gevoel eigenlijk ook. We besluiten een tweede fotootje van hetzelfde pak te sturen maar Schoonzoon schrijft erbij dat dit een maat groter is. Een alternatief feit, zogezegd. Het antwoord komt vlot: “deze zit veel beter”. Top. Nu is mijn humeur opperbest. Het hele pak mag weg met twintig procent korting en voor de zekerheid Googled Schoonzoon even rond. En inderdaad, de korting is een echte korting. Nu nog even afrekenen. Bij de kassa staat een rij van wel twintig meter. Het duurt ruim een kwartier voor we aan de beurt zijn. Nederland heeft de economische ellende afgeschud. Dat is duidelijk.