Geen worp

“Wat gaat er nu door je heen?”, vraagt interviewer Stekelenburg.
“Waardeloos man, wwwwwaardeloos. Hopeloos. Ik zit er helemaal dddddoorheen. Ik weet het niet meer. Ik weet het echt niet mmmmmeer. Ik heb er alles aan gedaan. Echt álles. Je wilt het niet weten. Maar ik ben kkkkapot. Helemaal stuk”, snottert judoër Van ’t End.
“Triest”, reageert interviewer Stekelenburg. “Hoe voel je je?”, komt zijn vervolgvraag.
“Bbbbbberoerd man, beroerd. Ik zit er dddddoorheen. Helemaal. Volledig er dddddoorheen. Klote. Echt. Kapot ben ik. Helemaal kapot”, snottert Van ’t End verder.
“Wacht dacht je toen je de uitslag hoorde?”, gaat Stekelenburg verder.
“Waardeloos, zóóó wwwwwaardeloos. Ik had het hhhhelemaal anders moeten doen. Maar ik deed het zoals ik het deed. Ik heb er alles aan gedaan. Echt álles. Je wilt het niet weten. Maar ik ben kkkkapot. Helemaal stuk.”
“Had je het anders kunnen doen?”, probeert Stekelenburg.
“Tuurlijk man, tuurlijk. Maar ik ddddeed het zoals ik het deed. Ik heb er alles aan gggggedaan. Ik kon kiezen uit allerlei mogelijkheden, een bbbbeenworp, een sssschouderworp, een heupworp, maar ik koos gggggeen worp. Stom, zooooo stom. Ongelofelijk, wwwwwat een ellende.”
“Kan je je gevoelens beschrijven?”. Stekelenburg gaat nog dieper.
“Waardeloos man, wwwwwaardeloos. Hopeloos. Ik zit er helemaal dddddoorheen. Ik weet het niet meer. Ik weet het echt niet mmmmmeer. Ik heb er alles aan gedaan. Echt álles. Je wilt het niet weten. Maar ik ben kkkkapot. Helemaal stuk”.
“Ik vind het lastig dit maar, als ik toch nog even mag, wat speelt er nu in je hoofd?”, houdt Stekelenburg dapper vol.
“Shit, ik voel me zoooo shit. Maar ik weet het echt niet meer. Zoooo moeilijk. Ongelofelijk”.
“Wat ga je nu verder doen?”, kijkt Stekelenburg naar de toekomst.
“Naar huis”.
“Dank je wel”.
“Alsjeblieft”.

Geweldig. Ik ben verzot op diepteinterviews. En die Stekelenburg, die schijnt hiervoor doorgeleerd te hebben. De informatie die die knul uit mensen weet te trekken…knap, zó knap. Ik hoop dat judoër Van ’t End er weer bovenop komt. Het is goed dat de interviewer hem een hart onder de riem steekt. Daar kan hij tenminste wat mee. Oh, enuhhh, Stekelenburg? Ik zou de volgende keer zo’n jongen even wat tijd gunnen. Zodat ie weer een beetje tot zichzelf kan komen. Voordat je je scherpe vragen afvuurt.

Alle berichten Rio

• Altijd wat in Rio 12-8-2016
• Nog meer in Rio 12-8-2016
• Geen worp 15-8-2016
• Een springplank voor een paard 15-8-2016