Catalonië, Ochagavia (11)

Diner in Viella. Gisteravond. De eigenaar, tevens de ober, schuift een menukaart voor mijn neus. Onleesbaar, voor deze Hollandse pummel. Een aparte pagina voor iets met “Dia” waarvan ik snap dat dat het menu van de dag is. Een voorgerecht- en hoofdgerechtdeel is ook herkenbaar. Maar dan? Ik vind het nogal uitgebreid, voor beide zes gerechten. Poeheee, daar zal een mens knap vol van zitten. De ober staat er tamelijk ongeduldig bij te kijken. Hij maakt een nogal boze indruk. Een bozige ober, dus. Ik denk dat ie boos op alles en iedereen is. Hij had liever aandelenmakelaar op de beurs geweest denk ik. Maar hij past niet in dat plaatje. Dan moet eerst dat schort af. En een grondige scheerbeurt. Ook hard nodig. In plaats daarvan moet ie nu mij helpen. Zo’n Hollandse kuttoerist met gezeik over het eten. Hij zegt het niet (denk ik) maar ik zie het hem denken. Dan tikt hij met zijn vinger op het menu en begint het een en ander te roepen. Ik kijk hem hulpeloos aan. Dan herhaalt ie zijn tekst maar nu praat ie een stukje harder. Dat helpt. Nu begrijp ik hem meteen. Dan tikt ie met zijn vinger op de verschillende gerechten, roept iets, en ik begrijp dat ik een keuze moet maken. Hij tikt ergens op en ik besluit om meteen “Si” te roepen. Ik kijk er heel blij bij. Zo. Daar ben ik vanaf. Nu is er het gevaar dat ik gebraden hertegewei krijg op een bedje van gefileerde schapenogen in bloedworstsaus. Weet ik veel. Hoe dan ook, het zal best eetbaar zijn. Ik bestel ook Vino Tinto. De fles wordt met een klap op tafel gezet. Ik krijg een glas omdat dat handiger drinkt. Ik houd het tegen het licht. Nadat de ober zich omgedraaid heeft natuurlijk! Het is immers een boze ober. Stel dat ik een klap voor mijn bek krijg. Je weet het nooit bij die aandelenmakelaars. Het glas is een maand geleden schoongemaakt. Het kunnen er ook twee zijn, daar wil ik vanaf wezen. Ik laat het erbij. Te ingewikkeld, dit. Het voorgerecht wordt opgediend en verdomd, het is lekker! Mooi. Ik heb het amper op en het hoofdgerecht komt erachteraan. Tempo maken. Die kuthollander moet snel weg van die tafel. Ik herken het meteen: patat met een saucijzenworst. Had dat dan meteen gezegd, ongeschoren mislukte klote-ober!

Slapen deed ik als een roos. Heerlijk. Dankzij de Jaegermeister. Vertrekken uit Viella en op pad naar Ochagavia. Waar Bart en Arco zitten. De route heb ik van Maurice Moor gemaild gekregen. Aardig. Goeie service ook. Hij gaat driehonderd kilometer naar het westen over een een stuk of zes Pyreneeën cols. De klok zegt 09:15 uur als ik de straat uitrijd. Het is een tikkie fris want schaduw in het dal maar de lucht is strakblauw. Geen wolkje te bekennen. De Triumph snort als een naaimachine en ik geniet. De hele rit naar Ochagavia tref ik het mooiste weer van de wereld, wegen waar overal aan gewerkt wordt omdat volgende week de Tour de France eroverheen moet en in dit verband honderden toerwielrenners die puffend en hijgend de Cols naar boven trappen. Ik heb respect voor die mensen. Doe het maar even: kilometers naar boven trappen met niet kinderachtige stijgingspercentages. Hoe de rit precies ging ga ik niet uitleggen, lees daarvoor mijn blog van vorig jaar toen ik precies dezelfde rit deed. Hij is prachtig, neem dat gewoon van me aan. En je kunt natuurlijk gewoon ook naar de Tour kijken als ze de Pyreneeën aan doen en dan denken: hééé, heeft Ron daar niet gereden? Inderdaad!

Even voor 16:00 uur rijd ik Ochagavia binnen. Ik ben hier bekend dus ik rijd meteen naar het plein waar het hotel staat. Arco en Bart zetten net hun motoren neer. Ze zijn net terug van hun rondrit. Handen schudden, motor parkeren, beetje dollen. Gezellig. Ik check in bij het hotel. Geen problemen hier. Dan ploffen we neer op het terras. De bagage afladen en op de kamer gooien kan straks wel. Er zitten nog twee Nederlandse stellen die via Moormotor een week hier rondtoeren. Leuk. Hoe meer zielen hoe meer vreugd.

Morgen doen we gezamenlijk een rondrit. De jongens mogen kiezen welke, het is hun week. Ik volg gewoon want ik ben tenslotte maar één dag te gast. Er is een klein dingetje: de weersverwachtingen voor morgen zijn niet geweldig. Maar dat zien we morgen wel. Eerst eten. En slapen.

Alle berichten Catalonië

Ochagavia (1) (Large) Ochagavia (5) (Large) Ochagavia (9) (Large) Ochagavia (2) (Large) Ochagavia (8) (Large) Ochagavia (6) (Large) Ochagavia (4) (Large) Ochagavia (3) (Large) Ochagavia (7) (Large)Viella-OchagaviaNaar de Tourmalet (Large)20160628_113851 (Large)

1 reactie

  1. Robbie schreef:

    Als je het niet meer weet gewoon Tortilla bestellen.
    Dat is een omelet met afgekeurde obers die makelaar hadden willen worden!
    Een tinto maakt het inderdaad goed!
    Sporen wegspoelen met….Jägermeister!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.